شاخص‌های ارزیابی عملکرد سرمربیان حرفه‌ای لیگ برتر والیبال ایران

هدف پژوهش حاضر تعیین شاخص‌های ارزیابی عملکرد سرمربیان لیگ برتر والیبال ایران از دیدگاه مربیان و ورزشکاران بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سرمربیان و مربیان (24نفر) و ورزشکاران (144نفر) شاغل در لیگ برتر والیبال ایران سال (1391) بودند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد که در نهایت، 138 نفر (82 درصد) در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابزار تحقیق ، پرسشنامه محقق ساخته ای حاوی 42 شاخص ارزیابی عملکرد سرمربیان والیبال بود که در یک مصاحبه نیمه هدایت شده با مقیاس پنج ارزشی لیکرتی تنظیم گردید. ضمناً 18 نفر از اساتید صاحب‌نظر و مربیان و کارشناسان با سابقه والیبال، روایی صوری و محتوایی آن را تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (93/0 =α). از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متمایل (چرخش ابلیمین مستقیم) برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی، یازده شاخص حذف شدند و 31شاخص باقیمانده در شش عامل مدیریت تیم، روابط حرفه‌ای، مهارت‌های اجتماعی-ارتباطی، مهارت‌های روان‌شناختی، عامل سابقه و تجربه و مهارت‌های فنی، با ارزش ویژه بزرگ‌تر از 1 طبقه‌بندی گردید. از دیدگاه پاسخ‌دهندگان به ترتیب عامل‌های مهارت‌های اجتماعی - ارتباطی، مدیریت تیم، مهارت‌های روان‌شناختی، مهارت‌های فنی، روابط حرفه‌ای و سابقه و تجربه ورزشی مهم‌ترین ابعاد ارزیابی عملکرد مربیان شناخته شد و همچنین شاخص‌ ایجاد نظم و انضباط تیمی در تمرین و مسابقه در اولویت اول و شاخص ارتباط با اصحاب رسانه در آخرین اولویت قرار داشتند. بنابراین، با توجه به اولویت بالای عامل مهارت‌های اجتماعی - ارتباطی و عامل مدیریت تیم، ارزیابی این مهارت‌ها برای سرمربیان بسیار ضروری است.